Duikverslag | 1* Junior opleiding

Vinkeveen 16 september

Na een aantal gewenningsduiken is het vandaag tijd voor de eerste lesduik. Aan de kant staan twee erg zenuwachtige dames Yelena en Jette die onze Junior opleiding (12 tot 14 jaar) volgen. Ze vinden het allebei heel spannend wat met name komt door het slecht zicht van de eerste duik in Vinkeveen. In tegenstelling tot de vorige keer kunnen we nu wel vanaf de stijger de bodem zien dus dat voorspeld veel goeds. Tijdens de briefing stel ik Ad die assisteert en leg ik uit dat we alles stapje voor stapje gaan doen om aan de omstandigheden te wennen maar dat de duik te allen tijde kan worden afgebroken. Aankleden en het water in.

Na een uitgebreide buddycheck maken we ons klaar voor de duik en gaan het water in. Jette heeft last met klaren dus nemen we hier heel veel tijd voor. Zelf denk ik (ik ben de vader van Jette) dat het wel eens aan de spanning kan liggen, waar we deze duiken misschien achter komen. Op een meter of 4 lukt het klaren even niet en beslis ik om de eerste oefening op 3 meter te doen. Het brilletje klaren en de automaat kwijt procedure gaan erg goed en kosten weinig tijd dus maar een stukje zwemmen.

Yelena en Jette vinden met name de donker diepte een beetje eng maar het wordt een beetje lastig alle oefeningen op 3 meter te doen. Misschien een beetje gemeen daal ik langzaam elke minuut een metertje af en belanden we redelijk snel bij de 8 meter lijn. Het probleem met klaren heeft zich tijdens het zwemmen opgelost en we bevinden ons nu op de plek waar het donkere diepte eerst was. Leuk is het om te zien dat de spanning plaats heeft gemaakt voor ontspanning en al snel beginnen ze elkaar kreeftjes en vissen aan te wijzen. Een kwartier geleden had ik dit niet voormogelijk geacht.

We steken ons hoofd boven water en we zijn omringt door opluchting. Na het afbouwen van de setjes en het opbergen van de spullen doen we nog even een korte evaluatie. Alle oefeningen zijn goed gegaan en met de duik daarna zijn Ad en ik allebei erg trots op Jette en Yelena. Ze hebben allebei de angst voor het donkere diepte overwonnen. Met een beetje bravoure vertellen ze dat ze  de volgende duik naar de bus en het bottertje willen.

Duikverslag | Noordzeeduik op de Breydon Widgeon 

09-09-2023

Vanuit het oosten probeert de zon door de lichte laaghangende bewolking te breken. Waar het lukt, ontstaat een warme gouden gloed die aangeeft dat er weer een serieus warme dag in het verschiet ligt. De zoveelste in deze nog prille septembermaand. Een heerlijke dag voor het maken van een cruise. Niet op een uit de kluiten gewassen recreatiefabriek met 1000 passagiers aan boord dat de wereldzeeën over vaart. Nee, gewoon lekker op de Zaanse variant hiervan. Kroesboot “Murene”, Maximaal aantal passagiers, 10.
Terwijl de buitentemperatuur al aardig oploopt, zoek ik mijn uitrusting bij elkaar en verzamel ik alles in de krat. Even de checklijst, Heb ik alles? Ja. Toch altijd dat onzekere gevoel als ik in de auto richting Westzaan rijd. Heb ik echt alles? Ben bang van wel. Erik en Theo staan in het zonnetje op de boot tegen de reling aangeleund als ik de auto het parkeerplaatsje bij de boot opdraai. Spullen uit de auto en een plaatsje zoeken op het dek. Door mijn geringe lengte besluit ik om het voorste plaatsje aan stuurboordkant te nemen. Oei, dit blijkt later de vaste plek van Arjen te zijn. Na een verhitte discussie en dreigen van een royement bij de club, mocht ik mijn plekje toch behouden. Is niet waar hoor. We zijn er als twee pensionado’s goed uitgekomen. De overige mensen arriveren inmiddels. Jesse, Ruud, Erwin, Ad.
De rest van de club stap in IJmuiden op.

De motoren worden gestart, voor en achter wordt losgegooid en stuurman Erwin loost de boot het Noordzeekanaal op. Traag schuiven de oevers van het kanaal aan ons voorbij. De Afrika haven, Buitenhuizen, Velzen en IJmuiden. Hier een korte stop voor het opstappen van, Cor, Robert, Sydney, Peter en René. De sluisdeuren openen zich en niet veel later worden we opgeslokt door de sportsluis. Met enig leedvermaak zien we hoe minder- of geheel niet ervaren schippers hun boot in de sluis manoeuvreren. Na het nodige bots en trekwerk zijn alle boten in de sluis en kan er geschut worden. Slim laat Erik, na het openen van de deuren aan de zeekant, een aantal boten voor ons de sluis uitvaren. Hierdoor ontstaat voor ons de nodige ruimte om het zeegat te kiezen.
De Noordzee op richting de “Breydon Widgeon”. Het is warm aan boord. Links en rechts worden we soms vergezeld door af en toe boven water komende bruinvissen. Kwallen zijn er ook genoeg. Terwijl iedereen aan boord zijn uitrusting in orde maakt glijden serieus grote exemplaren ons voorbij. De Breydon wordt bereikt. Als een waardig stuurman heeft Erwin ons in een rechte lijn naar de juiste plek geleid. René en Ad maken zich klaar om vast te maken. De boei is geworpen, de boot ligt boven het wrak en René en Ad gaan naar beneden. Niet veel later verschijnt de boei boven water en worden de werkzaamheden gestart voor het vastmaken van de ankerlijn en het geleide touw naast de boot.

Ik ga met Robert als eerste te water. Rustig dalen we langs het ankertouw naar beneden. Even een moment rust nemen op het wrak en dan genieten. Wat een fantastische begroeiing van anemonen op de romp. Kreeften, krabben en ontzettend veel vis. Ik laat me op het dek zakken, doe mijn lamp uit en laat me compleet insluiten door een enorme hoeveelheid vis. Dit is gewoon geweldig. Weer even naar de bodem. Ik kijk langs de romp omhoog en zie de lichtschijnselen en silhouetten van de andere duikers. Na 35 minuten geeft de manometer aan dat ik terug naar boven moet. Jammer, maar het is niet anders. Rustig naar boven, een tussenstop op 5 meter en dan naar de boot. De door Theo bediende lift tilt me het water uit, de boot op. Tijdens het omkleden sta ik echt na te genieten van deze prachtduik. De een na de ander komt het water uit. Natuurlijk komen ook gelijk de verhalen. Heerlijk. Jesse komt met een mosterdpotje naar boven. Zijn eerste Noordzeeduik en gelijkt een vinders trofee. Klasse man. Peter en Arjen komen ieder met een grote krab naar boven. René en Ad gaan losmaken, de verhalen verstommen en iedereen begint zich om te kleden. Ankerlijn los, René en Ad weer op dek, we gaan terug.

Een verse soeplucht vult het stuurhuis. Pruttelend staat de pan op het vuur. De soep wordt uitgedeeld en ik nestel me behaaglijk op het voordek met een kom soep en een biertje. “This is Life”. Weer in gezelschap van diverse bruinvissen en zeehonden varen we richting IJmuiden. Ondertussen is Theo weer druk met de volgende gang. Hot-Dogs. Ook deze vinden gretig aftrek. Met de nodige varianten van de
diverse soorten pretvet worden de hot-dogs geconsumeerd. De sluisdeur opent zich weer voor ons. Rustig varen we de sluis in, laten ons schutten en varen even later het Noorzeekanaal op. We nemen afscheid van René Peter, Robert, Sydney en Cor. Even verderop meren we af aan MS Waterploeg. Een fantastisch tot duikschip omgebouwde blusboot. Trots, en niet zonder reden, laat de eigenaar de boot van binnen en buiten zien. Een geweldig stuk werk wat 14 jaar heeft geduurd. We gaan verder het kanaal op richting Westzaan. Via een goudgele zonsondergang daalt de duisternis op ons neer. Rond 21:15 uur meren we af in Westzaan. Spullen opruimen, naar de auto’s en naar huis. Dank je wel, Theo, Erwin en Erik.
Terwijl ik wegrijd kijk ik nog even om naar de in de duisternis gehulde Kroesboot, klaar voor een volgende keer.


Henk Heijnen.

De Beldert

Duikverslag “De Beldert”

Laag hangt de nevel over de weilanden. Met hun poten in de mist lijken de koeien boven het weiland te zweven. Vanuit het oosten probeert de zon zijn stralen naar hier te brengen. Het is nog fris na een kletsnatte dag en deel van de nacht. Vanaf vandaag lijkt het tij te keren en komt er een periode van beter weer aan. Een waterige zon en de laaghangende mist geven deze weersverbetering een mooie start.

Vandaag afgesproken om te duiken in de Beldert bij Zoelen. 11:00 uur verzamelen bij het clubgebouw. Rustig rijd ik vanaf huis via de A8 naar Zaandam. De laaghangende nevel is opgetrokken waardoor de complete koeien weer te zien zijn. Herkauwend staan of liggen zij in het weiland. Er gaat een serene rust vanuit. Zo, een kwart rotonde, voor de brandweergarage langs en stoppen bij het clubgebouw. Een aantal is er al.

Martin, Peter W, Cor en even later ook Peter J. Hans en Arjan komen op eigen gelegenheid naar de Beldert. Na het gebruikelijke praatje pot. De auto’s in en op weg naar Zoelen. Martin stapt bij mij in, De beide Peters gaan bij elkaar en Cor? Ach Cor, die moet alleen. Via de A8, A10, A2, afslag Culemborg naar de duikstek. Het parkeren is daar toch weer een dingetje. Precies schuin uitgelijnd met het koortje in het midden van de motorkap wordt de auto, met goedkeuring van de beheerder neergezet.

Arjan en Hans arriveren korte tijd later zodat de ploeg compleet is. De duikstek gaat om 13:00 uur open. Tijd dus voor een praatje en een bezoek aan de duikwinkel. Het slechte weer geeft zich nog niet gewonnen. Het begint, heel kort, licht te regenen. We gaan omkleden. De buddyparen worden gemaakt. Peter W met Martin, Peter J, met Hans en Arjan, Cor met Henk. Cor en ik gaan te water. Kompas richting de Boeing. Onderweg komen we de kotter tegen. Hier op, over en in. Veel kleine vis. Via het koord verder naar de Boeingcockpit. Wel een serieus groot opject in het water. Ook hier weer erop, er over en er in. Intussen zijn Peter en Martin ook gearriveerd. Met z’n vieren nog even er omheen en weer verder.

Oei, hier gaat wat mis. Ongemerkt zwemmen we de verkeerde kant op. Best wel handig zo’n kompas. Gebruik hem dan ook! Na een poos komen we boven water en zien dat we een flink stuk van de instap plek zijn. Deels onder en deels boven water leggen we afstand af en hijsen ons via de trap weer op het droge. Om ons hees is een aantal leerling duikers bezig om het spelletje ook onder de knie te krijgen.

Na een flinke pauze gaan we voor de 2e duik. Dezelfde buddyparen. Ditmaal gaan we vanaf de instapplek linksaf. Een mooi onderwaterlandschap ligt voor ons. In een glooiing ligt een snoek ons aan te kijken. Blijft een mooi gezicht hoe zo’n vis perfect uitgetrimd roerloos in het water ligt. Even verderop een steur, Wat een gigant. Geweldig dat we dit even konden zien. Helaas voor ons zwemt de steur snel weg. Even later word ik op 9 meter diepte ingehaald door een jagende fuut.

Rustig zwemmen we door en moeten op een gegeven moment weer naar boven. Dit keer wel op het kompas gezwommen en komen bij de trap boven water. 2 heerlijke duiken gemaakt.

Zo omkleden, koffie en naar huis. Met een voldaan gevoel rijd ik, met Martin naast mij, richting Zaandam. Hier ruilt Martin mijn auto om voor de zijne en gaat richting Purmerend. Ik rijd via de A8 terug naar Krommenie. De koeien zijn verdwenen uit het weiland. Zeker melktijd.

Henk Heijnen,

Duikverslag | 1ste buitenwaterduik 1* Junior opleiding

Zaterdag 1 juli 2023

Na weken van theorie en zwembad instructie was het zaterdag 1 juli eindelijk zover voor Jette en mij. Onze eerste gewenningsduik van onze instructeur Remko. Om half elf hadden wij afgesproken op Zandeiland 4 in Vinkeveen. In de stromende regen moesten wij eerst ‘check de stek” doen en daarna onze set opbouwen. Samen hadden wij besloten dat Jette als eerste het water inging. Daarna was ik aan de beurt en dat vond ik best spannend. Remko nam alle tijd en voordat ik het wist zat ik al op 8 meter. Het zicht was slecht maar ik zag wel een baars, de botter en de bus. Ik ben zo’n 23 minuten in het water en die waren voorbij gevlogen! De nabespreking deden wij met warme chocolademelk en slagroom. Nu al zin in de volgende keer!

Duikverslag | bootduik zandeiland 8

Duikverslag “Duikschip Susanna” 11 juni 2023

Stookolie! De penetrante geur van verbrande stookolie vult mijn neusgaten. Ik ben aan boord op Duikschip Susanna. Met mij nog een tiental duikers van Duikteam Murene. Arjen, Peter, Martin, Franciska,
Mark, Miloe, Remko, Ron, Erik en Tobias.

Een duikdag op de Vinkeveense Plassen. Vanuit de motorkamer klinkt het monotone geluid van de motor. Met een rustige gang stuurt schipper Wilfred de boot, door het op dit vroege uur toch al serieus drukke, Vinkeveense water. Tussen de boeien is een flink aantal duikers bezig. Duiker in opleiding, ervaren duikers, het is dringen geblazen op deze zonovergoten zondag om 08:30 uur. Het was filerijden vanaf de snelweg naar Zandeiland 4. Borden met “Geen toegang tot Zandeiland 4” maakten het er niet duidelijker op. Ieder die deze borden negeerde werd onaangenaam verrast door een bomvolle parkeerplaats. Best wel lastig zoeken naar een parkeerplek. Gelukkig was ik met de auto waardoor ik het zoeken naar een parkeerplek niet lopend hoefde te doen.

Inmiddels is de Susanna afgemeerd bij de instapplaats. Nadat iedereen een parkeerplek had gevonden kon het inschepen beginnen. Schipper Wilfred en de matrozen Lorenzo en Eros bieden de helpende hand bij het overladen van de duikspullen. Iedereen aan boord en na neen korte startbriefing gaan we. Links naast de stuurhut staat de thee en koffie uitnodigend klaar. De koffie is, laten we zeggen, speciaal. Met een hoeveel melk en/of aangelengd met water, was het te doen. Een echte wakkerhouder.

Zandeiland 8 is bereikt. De schipper en matrozen leggen de boot vast en zetten de boeien uit. We gaan ons klaar maken voor de eerste duik. Lorenzo geeft in een briefing aan waar onder water het e.e.a. te zien is. De uitrusting gaat aan, de buddyparen worden gevormd en we gaan onder water. Ik duik met Arjen en we gaan op zoek naar het grote stalen wrak. Als een ware navigator loodst Arjen zichzelf en mij rechtstreeks naar het wrak. Indrukwekkend. Helaas weinig leven maar wel een leuke duik. De onderwaterpartijen en veenwallen maken de duik de moeite waard.

Terug aan boord. Een voor een worden we met de duiklift terug aan boord gebracht terwijl de voorbereiding voor de lunch wordt gestart. Tijdens het omkleden vult de lucht zich met de geur van gebakken hamburgers. Als een volleerd kok staat de schipper de een na de andere hamburger klaar
te maken. Eenieder kan zelf de keuze maken tussen een simpele of uitgebreide versie van de burger. Er gaat serieus veel pretvet doorheen. Even tijd voor een praatje, een uitbuikje en voor wie nodig een rokertje. Lekker, even relaxt.

De schipper wil op tijd terug zijn voor de brugopening van 16:30 uur. Tijd dus om ons klaar te maken voor duik 2. Ik ga weer met Arjen. We besluiten om naar het snoekeneiland te gaan. Ik sta bijna in volledig tenue klaar als Arjen erachter komt dat zijn fles nog niet is gevuld. Tsja, sommige dingen gebeuren gewoon. Geen probleem. Ik spring alvast van de boot het water in. Arjen volgt na ongeveer 5 minuten. We zwemmen richting het snoekeneiland, helaas weer weinig leven. Toch, vanuit het niets staart een snoek ons aan met een blik van “wat doen jullie hier” Helaas blijft het bij deze ene ontmoeting. We zwemmen nog wat rond en genieten van de mooie veenbodem van Vinkeveen. Tijd om omhoog te gaan. De 2 e duik zit erop. Allemaal worden we weer door de duiklift terug aan boord gebracht.

De schipper haalt de boeien binnen. De lijnen worden binnengehaald. De motor wordt gestart en we varen terug richting Zandeiland 4. Even lekker nagenieten tijdens te terugvaart. Rond 15:30 uur meren we af. De trossen worden vastgezet en het uitschepen kan beginnen. Ieder pakt zijn spullen gaat van boord en loopt naar zijn of haar ergens geparkeerde auto. Ik neem hartelijk afscheid van schipper Wilfred en de matrozen Lorenzo en Eros. Wat een fijne dag was dit.

Ik start mijn auto en rijd rustig weg van het parkeerterrein. Door mijn geopende raam komt een penetrante lucht mijn auto binnen. Stookolie!


Henk Heijnen