Na veel app verkeer op de avond hiervoor waren er toch nog 5 duikers over gebleven om van de zonnige dag onderwater te genieten.
Peter, Wim, Hans, de min of meer nieuwe duiker Brunolf Kleve, en ik(Arjen).
Op het parkeerterrein was het druk, veel duikers en wandelaars. We konden nog net een parkeerplekje vinden.
Met zo weinig duikers waren de buddyparen snel samengesteld. Peter, Wim en ik gingen met z’n drieën, Hans nam Brunolf onder zijn hoede.
Wij gingen richting de containers. Bij het bos schoten honderden jonge baarsjes de struiken in. Hier en daar loerde een snoek naar zijn eten. Wim spotte nog een paling van giga afmeting en we zagen nog enkele snoeken en snoekbaarzen.
Na een rondje van 40 minuten richting de kant. Onderweg stuitten we nog op een hondenhok dat er zo te zien net was afgezonken.
12m diep, 40 minuten en nog 10 graden. Het was een leuke duik.
3 duikers van duikteam Murene gingen 1 november naar de Zeeuwse wateren. Die ochtend vroeg op pad richting de Witte Boulevard in Renesse. Daar hadden wij, Peter Weeland, Cor van Es en Arjen Mantel een huisje gehuurd. Om 13.00 uur konden wij daar in dus vooraf een duik gepland in het Oostvoornse meer. Ter plekke blies de harde wind ons tegemoet en de temperatuur van 12 graden nodigde ook niet echt uit om een duik te maken. In de beschutting van de auto’s kleedden we ons toch maar om en al snel liepen we via de steiger van duikstek Slag Stormvogel naar het zoute water van het meer. Achter elkaar plonsden we erin en mijn duikcomputer gaf als watertemperatuur hetzelfde aan als boven water, 12 graden. Bandenrijen en een tunnel parcours gaven de route aan. Die hoef je niet te volgen maar was wel handig om niet te verdwalen bij het matige zicht van zo’n 3 meter. Na de duik , die zo’n 45 minuten duurde, de kant opgezocht en onder het genot van broodjes en hete koffie de debriefing gedaan. Veel hadden we niet te zien gekregen. Wat Grondels en een koppeltje Steenbolken werden bij geschreven in het logboek. Het was toch wel weer leuk duiken in deze afgedijkte zoutwaterarm van de Zeeland delta waar in het verleden vele schepen hun toevlucht zochten.
Op maar naar de Witte Boulevard om kwartier te maken. 3 slaapkamers voor 3 man dus er kon gesnurkt worden zonder overlast voor de buddy’s. De middag was nog lang genoeg dus voor de volgende duik op naar de Kerkweg, duikstek Meeuwenstein. Op de steiger van deze stek gingen mijn gedachten uit naar ons lid Pim Sterk die hier een triest einde vond bij een duikongeluk alweer zo’n 5 jaar geleden. We waren daar volkomen alleen, geen enkele auto of duiker op de stek te vinden. De wind was gaan liggen en het water was glashelder. Het werd een mooie duik. Veel grondels, kreeft, zeenaalden en anemonen waar we volop van genoten. Na de duik terug in de Witte Boulevard na gepraat bij stokbrood en goulashsoep . Daarna even naar de supermarkt om de hoek een paar biertjes halen en proviand.
De volgende morgen al vroeg naar Zoetersbout, aan het einde van de Oosterschelde, waar bijna altijd buiten de kentering gedoken kan worden. Redelijk zicht en ook hier geen mens te bekennen. Na zo’n 3 kwartier duiken de auto opgezocht en richting Zeelandbrug. De tweede col van de dag beklommen maar het zicht was bar slecht dus dan maar richting Dreischor gemaal, ook leuk. ’s Avonds heerlijk aan de mosselen.
Op woensdag nog eens naar de Zeelandbrug. We waren daar een dik uur voor de hoogwater kentering dus besloten we er een driftduik van te maken. Wel een eind lopen met je duikuitrusting maar dan heb je ook wat, dacht ik. Nou dat viel vies tegen. Aan de oppervlakte glashelder maar 3 meter lager kon ik mijn computer nauwelijks uitlezen. Peter en ik stonden al een tijdje bovenaan de trap te kijken naar de bellenstroom van Cor die tegen de stroom in de Noordzee probeerde te bereiken. Mijn 1200ste duik ging niet als een geweldige mijn logboek in. ’s Middags nog een duik in de Grevelingen gemaakt bij Frans Kok, wat een verademing, goed zicht dus een mooie heldere duik.
Donderdag alweer de laatste volle dag bij de Witte Boulevard. 2 duiken; de Kabbelaar bij Scharrendijke. Hier ligt ook de Serpent maar die hebben we niet bezocht! Wel de mooiste duik van de dag bij de Reefballs. Grote Noordzeekrabben en kreeften gezien, een prachtig aquarium. De 2 e duik weer bij Zoetersbout. Hier spotte Cor zelfs nog een sepia. Het kostte wat moeite maar hij staat op de foto!
Op vrijdag 5/11/2021 koffers pakken en nog een keer naar Meeuwenstein. Ook hier weer prachtig helder. We konden alle Reefballs zien liggen. Veel kreeften, anemonen en zeenaalden gepot. Die zochten na ons bezoek allemaal snel hun schuilplekken op want de parkeerplaats liep al weer aardig vol met onze zuiderburen. Om ongeveer 13.00 uur richting Zaanstreek. Het was een mooi midweekje in rustig Zeeland. Regen, wind en zon, alles gehad. Nu maar weer bij de houtkachel. Nagenieten van de mooie foto’s van Peter en Cor. Arjen Mantel
Vannacht de klok een uur teruggezet. 31 oktober 2021, wintertijd! Nog 61 dagen tot 2022. Gaat snel alweer. Over precies 10 weken is de nieuwjaarduik met aansluitend de Nieuwjaarsreceptie. Maar vandaag eerst maar een clubduik. Kure-Jan in het Twiske is de duikstek. Tijd 13:00 uur. Ik besluit er heen te gaan, kan zomaar leuk worden.
Vanaf de A7 zie ik in de verte de laatste opklaringen richting de horizon verdwijnen. Een dik wolkendek schuift langzaam maar zeker vanuit het zuidwesten over ons heen. Hoelang houden we het nog droog?
Via Purmerend, Purmerland en Den Ilp, rijd ik het Twiske binnen. Na het aanbieden van mijn parkeerpas opent de slagboom en geeft mij vrije doorgang. In de verte zie ik een fietshelm, schijnbaar zelfstandig, zich over het riet voortbewegen. Heeft dit te maken met het Halloween weekend? Even later wordt het duidelijk. De helm behoort aan een fietser die door het hoge riet aan mijn ogen was onttrokken. Ik geef hem voorrang, waarna hij even later door een volgende rietkraag wordt opgeslokt. Ik rijd verder naar de duikplaats. Franciska, Peter W en Ad zijn er al. Ik parkeer mijn auto en loop naar ze toe. Het is nog droog, lekker. Ron, Peter J. Arjan, Nanda en Cor zijn intussen ook gearriveerd. Best een leuk aantal mensen. De buddyparen worden ingedeeld. Ad, Ron. Arjan, Peter J. Henk, Peter W. Cor, Franciska.
We gaan ons klaar maken en zachtjesaan loopt iedereen naar de steiger. Peter en ik verdwijnen onder het water en zwemmen naar de lijn. Hier linksaf en we zien wel wat we tegenkomen. Ondertussen worden we ingehaald door Arjan en Peter J. Zeker haast. Rustig zwem ik rechts naast Peter. Er is best veel leven te zien. Een paar serieus grote palingen. Vuistdik en toch gauw tussen de 75 en 90 cm. Ook melden zich een drietal snoeken in ons gezichtsveld. Zeker de moeite waard. Een flink aantal scholen baarsjes maken het plezier in deze duik compleet. Zoetjesaan zijn we weer terug bij de steiger. Nog even moeizaam uit het water zien te komen en terug naar het parkeerterrein. In mijn natpak merk ik wel dat de wintertijd is ingegaan. Snel omkleden en de warme jas aan. Het begint te regenen. Even kort nababbelen en dan naar huis. Ik rijd naar de uitgang waar de slagboom me, na het aanbieden van de kaart, weer een vrije doorgang biedt. Via Purmerland, Purmerend naar de A7. Van de eerdere opklaringen op de heenreis is niets meer te zien. Uit een dicht wolkendek regent het flink door.
Een blik op het klokje in mijn auto leert mij dat ik ook deze nog een uur terug moet zetten.
