Hemelvaart in Zeeland.

Ook dit jaar geen traditioneel Murene Hemelvaart kamp in Zeeland. Wederom gooide Corona roet in het eten. Vier leden van Murene wilden toch proberen de sepia’s die elk jaar naar de delta zwemmen , te spotten. Peter Weeland, Ad Appelman, Cor en Elly van Es en Nanda en Arjen Mantel. Peter,Cor en Arjen waren woensdagmiddag al aangekomen op onze vaste stek, camping ‘t Hoge  Zand in Sirjansland. Woensdagmiddag werd er meteen een proefduik gemaakt in de Grevelingen bij Dreischor gemaal. Cor verzamelde een aardig maaltje mosselen. Dat leverde hem behoorlijk wat kritiek op van een aanwezige Belgische duiker. Wat deed die eigenlijk in Zeeland tijdens deze Corona tijd?

De volgende  morgen tegen 10 uur op naar de Zeelandbrug om sepia’s te scoren. Helaas het water was nog maar 12 graden en dat was voor de sepia’s nog te koud om aan het liefdesspel te beginnen. Het werd toch een mooie duik en het was trouwens niet druk bij de brug. De Belgen mochten officieel Zeeland niet in en de Nederlanders bleven lekker bij de kachel zitten.

Ad arriveerde en ook Peter Janneman kwam langs en dook 2 keer mee.  Bij de Oesterdam was het ook  rustig en ook daar helaas geen glimp van de zeekatten. Wel waren hier en daar eitjes van de pijlinktvissen op de riettentjes te zien. Vrijdag  kwamen  Henk en Martin richting Zeeland. Tussen de middag werden de mosselen van Cor soldaat gemaakt.

Er volgden de nodige duiken , Grevelingen en Oosterschelde en iedere keer qua weer hetzelfde, zon, regen,zon,regen.

De pakken wilden niet echt drogen maar we bleven volhouden. De gezamenlijke lunches en BBQ’s waren in ieder geval zeker geslaagd. Ondanks het koude weer was het gezellig en hebben we het heerlijke Brand bier dat door het bestuur beschikbaar was gesteld, goed laten smaken.

Volgend jaar hopelijk weer met een grote ploeg als we het Corona virus achter ons hebben gelaten.

Wij hebben in ieder geval veel plezier gehad.

Arjen Mantel

Duikverslag zondag 9 mei

Vanuit de verte is zachtjes de donder hoorbaar. De vochtige lucht hangt als een broeierige deken om ons heen. Het groen in de bomen zie je groeien, een merel geeft luidkeels blijk van haar aanwezigheid. Het Twiske zelf geniet van deze warme dag. Vanuit het niets verschijnt er een aantal fietsers om verderop weer in het niets te verdwijnen. Ouders met kinderen vermaken zich op de strandjes. Een hond rent hard achter een weggeworpen bal aan. In een wolk van opgestoven zand wordt de bal gevangen en blij en trots rent de hond terug naar zijn baas die hem uit dankbaarheid gelijk weer wegwerpt. Onvermoeibaar rent de hond er weer achteraan.

Op het parkeerterrein is een aantal mannen bezig zich om te kleden. Ad, Cor, Peter, Peter, Arjan, Martin en Henk. Murene clubduik 9 mei 2021. Kurejanstrand “Het Twiske”. Arjan gaat met de Peters, Ad gaat met Martin en ik ga met Cor.

Cor stelt voor om naar het 22 meter platform te gaan. Vandaaruit een gecontroleerde opstijging naar 5 meter, 3 minuten blijven hangen en weer afdalen naar beneden. Een mooie oefening voor de 2^e ster opleiding. Vanaf de steiger gaan we het water in en ik zwem achter Cor aan richting het platform. Bij het platform is weinig zicht. Toch genoeg om de aanwijzingen van Cor op te volgen. We doen de opstijging, blijven 3 minuten hangen en dalen weer af. Oefening geslaagd. Via het touw zwemmen we naar de duikklok. Hoewel Cor op 1,5 meter bij mij vandaan zwemt heb ik moeite om hem te zien. Het vele stof zorgt ervoor dat ik nog heel vaag het schijnsel van zijn lamp zie. Gaandeweg wordt het zicht beter. Bij de duikklok worden we aangenaam verrast door 2 snoekbaarzen. 1 zweeft doodstil boven het platform. Perfect uitgetrimd. Cor benaderd hem tot een halve meter. De snoekbaars is niet echt onder de indruk en laat het gelaten toe. Nog even een bedorven luchtje scheppen in de klok en dan terug naar de kust. Rustig zwemmen we terug en lopen bij het strandje het water uit naar de auto’s. Een mooie duik gemaakt.

We besluiten op een biertje te halen op het terras van Wil. Blij verrast is zij om ons te zien. He, lekker weer eens een biertje op het terras. We laten het ons goed smaken.

Terwijl ik na het afrekenen naar huis rijd, klinkt uit de verte zachtjes het gerommel van de donder.

Henk Heijnen