13 oktober 2017 – Dag 2 – Halg Salhaan, Abu Dabbab 4
Om 7:30 ontbijt, wat niet veel verschilde van het voorafgaande avondeten, gevolgd door opnieuw een briefing. Veel gezegd, maar wat we onthouden hebben was dat we spoedig zouden uitvaren, als we toestemming zouden krijgen van de havenmeester. Voor de eerste duiken (checkdive) voeren we naar de duikstek “Halg-Salhaan”, gevolgd door een lange vaartocht van zo’n 2,5 uur naar de tweede duikstek.
De wind was stevig, zo’n windkracht 5 á 6, waardoor de boot aardig aan het dansen raakte en vooral moeizaam was om je staande te houden. Aangekomen op de tweede duikstek, genaamd “Abu Dabbab 4”. Na een snelle briefing konden we te water. Een mooi rif met prachtig begroeide pinnacles, waar tussendoor gedoken werd. Helaas wat stroming, maar dat zijn we snel weer vergeten. Aan boord gekomen, uitrusten met een biertje, lekker eten en op naar de volgende duikstek. Dat zal de hele nacht varen zijn…
14 oktober 2017 – Dag 3 – Shaab Maksour South, Shaab Maksour North, Sataya South East, Sataya South East.
Om 6:00 uur werden we gewekt. Langzaam verschenen de duikers één voor één op het dek. Moe! Moe, omdat we de nacht dat we gevaren hadden geen oog dicht hadden gedaan door de enorme golven en nog steeds windkracht 5 a 6 op de open zee, richting het zuiden. De o zo mooie Rode zee was veranderd in een golvende, ongure zee, waarvan je niet zou verwachten dat er zoveel moois in schuil gehouden wordt.
Om 3:00 uur in de nacht besloot de kapitein het schip aan te leggen of te schuilen voor de golven en wind. De vaardige bemanning legde het schip vast in pikdonker aan een rif wat ons beschermde. tegen de wind en golven voor de rest van de nacht. Wolter en ik konden het niet laten om toch even ons bed uit te gaan om dit spektakel te aanschouwen. Na een uurtje besloten we de nacht voor te zetten die tot 6:00 uur zal duren. Kortom, een korte nacht.
15 oktober 2017 – Dag 4 – Gota Kebir, Gota Shall (Soraya), Dangerous Reef, Dangerous Reef.
Na een lange reis en een korte nacht worden we vriendelijk door de vrouwelijke duikgids, Sarka, wakker gemaakt. Stel je er niet te veel van voor, want het bleef beperkt bij het kloppen op de deur en de woorden “wake up, time to dive”. Eén voor één kwam iedereen zijn hut uit, mopperen dat er niet veel geslapen was. Het ronken van de motoren en de wilde zee had iedereen uit zijn slaap gehouden.
De bel klonk en het was tijd voor de briefing. Onze mannelijke duikgids bracht het niveau van de briefing omhoog door ons te gaan informeren over het hoe en wat met Zodiacs. Op een grappige manier leek het wel of we weer in de schoolbanken zaten van de 1-sters opleiding. Alle facetten kwamen aan de orde. Wat de briefing vooral bijzonder maakte waren de dingen die met een Zodiac allemaal mis konden gaan. Zo bracht de gids uitvoerig aan de orde dat men overboord kan vallen, met de stroming meegenomen kon worden, overvaren door de schroef en noem maar op. Gelukkig had iedereen wel ervaring met duiken vanaf een Zodiac, maar als het je eerste keer zou zijn, dan was de gids je niet echt op je gemak aan het stellen.
Een beetje lacherig sluiten we de briefing af en verdelen we ons in twee groepen. Klaarmaken voor de duik en op naar de Zodiacs. Het avontuur kon zich voortzetten…
Na een tocht van ongeveer 2 uur aangekomen op de duikstek voor de nacht. Een eiland, welke voor beschutting zorgt, erg ondiep, kortom een ideale duikstek voor een nachtduik. Echter deed de briefing anders vermoeden. Zoals gewoonlijk werd er verteld welke dieren we kunnen zien, de gevaren besproken, de mogelijke route door de duikstek, enz. Helaas vertelt de gids keer op keer alle mogelijke ongemakken die kunnen optreden, heeft hij het over onderwater leven wat we niet zien en maakt hij het door zijn uitleg vaak erg complex. Zelfs Wolter raakte een beetje in de war van de briefing en had geen idee wat de koers onderwater moest zijn. Gelukkig heeft Ad, Wolter hierin bijgestaan.
16 oktober 2017 – Dag 5 – Umm Aruk, Paradise Reef, Umm Khararir (Cave), Sirnaka Island
De eerste duik van de dag. Na een rustige nacht, geankerd op het rif waar we ook de duiken maken, worden we om 6:00 uur gewekt voor de briefing. Het borreltje die op het dek ’s avonds wordt genuttigd maakt het opstaan niet makkelijker. Bij de meeste begint het vele duiken hun tol te eisen. Verkouden, zere oren een regelmatiger bezoek aan het toilet zijn tekenen hiervan. De vermoeidheid neemt toe. Dit was overigens ook de duik dat Arjen Mantel zijn 1000ste duik maakte. Een mijlpaal voor Arjan als duiker en gefeliciteerd!
Als we de briefing zouden mogen geloven, dan duiken we deze ochtend op één van de mooiste riffen van Egypte. Gezond koraal, veel leven, kans op schilpaden en veel ander groot spul. Helaas was de gids, net als tijdens de briefing van de voorgaande duiken weer iets te enthousiast.
Toch was ook deze duik weer prachtig. Een grottenstelsel gecreëerd door Pinacles waar je als duikers makkelijk tussendoor kon manoeuvreren en de prachtige inval van het ochtendlicht kon aanschouwen. Mooi begroeide rotsen en redelijk wat leven. De omgeving werd helaas verstoord door enkele plekken waar met dynamiet is gevist, maar dat mocht de pret niet drukken. Ook deze “early morning” duik was er weer een om wakker voor te worden.
De bel voor het ontbijt klinkt over het dek. Omelet naar keuzen, toast, een keuzen van beleg en fruit moet ons weer de kracht geven voor de volgende duik. Het zal zo’n 2 uurtjes varen zijn tot de volgende stek die we aan doen. Tot die tijd maar even op een handdoekje in de zon, een uurtje de hut in of aan andere manier zoeken om te ontspannen.
17 oktober 2017 – Dag 6 – Malahi, Abu Galawa Kebir, Shiriniat
Tweede duik op een wrak. Tijdens de briefing werd er niet gesproken over de schoonheid van het 25 meter grote wrak, welke tegen het rif op de bodem lag. Er werk ook niet gesproken over haaien die we mogelijk tegen zouden komen. Kortom een saaie briefing, wat beloofde een “saaie” duik te worden. Het tegendeel was waar. Eénmaal aangekomen op het prachtig begroeide stoomschip troffen we een haai aan onder het wrak. Na wat rondcirkelen besloot de haai de groep duikers te vermijden en zwom van het wrak. Toch nog even een glimp kunnen opvangen van een witpunt haai van zo’n 2,5 meter lang.
Het wrak, een stoomschip vermoedelijk rond 1900 was prachtig begroeid met har en zacht koraal. Het soort koraal verraden dat dit wrak al enige tijd op de bodem van de Rodezee moest liggen. De machinekamer was makkelijk toegankelijk door het toetredende zonlicht goed zichtbaar. Mooie duik! We varen direct naar de volgende duikstek, waar we na de lunch gaan duiken. Even decomprimeren onder de zon…
We voeren circa 3 uur richting Marsa Alam, waar we de dag afsluiten met een nachtduik, waar een enorme Spaanse danseres gespot werd. Boven water is er enige discussie over wie het dier als eerst gespot had, maar daar kwamen we niet uit.
18 oktober 2017 – Dag 6 – Elphinstone South, Marsa Shona, Marsa Shona
Om 2:00 uur ’s nacht komen we aan op Elphinstone Reef. Het zal nog ongeveer 3 uur duren voordat we gewekt worden voor de early morning dive. Ondanks dat we erg vroeg op het rif waren, lagen er al minstens acht live aboard boten en de voorspelling was dat het snel vol zou stromen met ribs en daily diving boten. Reden genoeg om snel een briefing te doen en snel klaar maken om tewater te gaan. We zouden duiken met Oceanic Reef Sharks, dus de verwachtingen waren hoog.
Aan de verwachting werd voldaan. Direct na het tewater gaan zwom er een haai rond de boten. Geheel niet bang voor de vele duikers en was zelfs een beetje nieuwsgierig. Deze prachtige dieren bleven een behoorlijke tijd om ons heen cirkelen. Zouden we soms uitzien als voedsel?
Even verder op het rif deed een schildpad zich tegoed aan zacht koraal. Trok zich niets aan van de duikers om zich heen. Tijd om terug te keren naar de boot. Tijdens de veiligheidstop liet de haai zich nog even zien en verlaten het water. Een prachtige duik.
Afsluitend de dag maakte we een tweetal duiken op het zand met een klein rif, waar we een ontmoeting hadden met een schildpad. De laatste duik van de zeer geslaagde vakantie.
19 oktober 2017 – Dag 7 – De terugreis
De avond ervoor heeft iedereen zijn spullen ergens op de boot een plek gegeven om te drogen. Deze ochtend werken we om 7:00 uur gewekt voor het ontbijt, waarna we rustig de uitrusting en de kleding weer in konden pakken. De sfeer is wat minder relaxed als de afgelopen dagen, want de vakantie was immer ten einde. Rond 10 uur worden we afgezet bij een resort waar we de rest van de dag door zouden brengen tot we opgehaald zouden worden om af te reizen naar de luchthaven. Het einde van een prachtige vakantie met gezellige mensen en mooie duiken. Wolter, bedankt voor de organisatie.
Door Erik Stein
