De weersvoorspellingen waren niet al te best voor een weekend duiken in Zeeland, maar toch zijn Floor Driessen en ik naar Zeeland gegaan voor een weekend duiken met de Biologische Werkgroep (BW).

Wij hadden er ondanks de weersverwachtingen erg veel zin in, aangezien we wegens omstandigheden vorig jaar voor de zomer ons laatste weekend met de BW hadden. Dit waren overigens geen nare omstandigheden: het ene BW-weekend na de zomer waren we duiken in Lundy (zie mijn eerdere verslag) en de tweede keer zaten we in Portugal.

Voorbereidingen

Is duiken in Nederland dan nog wel leuk? Jazeker! Dat werd afgelopen weekend weer bevestigd! Vrijdagmiddag zijn wij naar Zeeland gegaan. Eerst even ons spullen naar De Koebel gebracht. Dit is het gebouw waar wij met BW-weekenden verblijven. Vervolgens zijn wij richting de Zeelandbrug gegaan. Hier waren Hans Vullink, Hans Spierenburg en Lodewijk Roelen ook, samen met nog een aantal leden van de BW. Eerst een tijdje staan praten, vervolgens omkleden en gewapend met de camera naar het water gelopen. We zagen al direct dat het zicht best goed leek te zijn.

Soortenrijkdom

Eenmaal onderwater werd ik weer helemaal blij. Wat hebben wij toch een mooi onderwaterleven in Nederland. Het is niet zoals in de tropen, maar op haar eigen manier is het onderwaterleven in Nederland ook erg kleurrijk en vol variatie. De Tubularia stonden in grote aantallen als kleurige onderwaterbloemen te stralen. En ook de favorieten van Floor en mij, de zee naaktslakjes, waren in grote getalen aanwezig. Vele kleurrijke slanke waaierslakken, veel rosse sterslakken met grote hoeveelheden eitjes, millennium wratslakken, het eerst blauwtipje van dit jaar en nog veel meer! Maar natuurlijk was er nog veel meer leven: grote zeesterren, brokkelsterren, veel galathea’s, zeedonderpadden, …… Kortom, teveel om op te noemen. Na ruim een uur zijn we er weer uit gegaan. Na het omkleden weer naar De Koebel, om de rest van de avond gezellig met z’n allen bij te praten onder het genot van een biertje.

Zaterdag was de kentering rond de lunch. Wij wilde wel graag een kentering duiken, maar hadden besloten om voor deze duik geen andere duik ertussen te proppen. Een deel van de aanwezige heeft dit wel gedaan. Floor en ik hebben het rustig aan gedaan. Op ons gemak naar Burghsluis en daar een kopje koffie gedronken. Hans en Lodewijk kwamen na hun eerste duik ook die kant op. Nog even lekker rond gelopen en toen langzaamaan onze duikspullen gereed gaan maken. Op het moment dat wij te water gingen was de stroming er vrijwel uit. Ook hier was het weer genieten. Er zaten veel brokkelsterren, maar als je goed keek was er ook genoeg ander onderwaterleven te vinden. Ook op deze locatie stond veel Tubularia en dus was de boompjesslak ook in grote getalen aanwezig. Verder nog diverse andere slakken, een voor mij nieuwe soort kwal (Eutonina indicans) en tegen het eind van de duik zag ik nog een grote snotolf. Deze had alleen niet zo’n om op de foto te gaan. Bovendien was de snotolf vrij groot en had ik een macrolens erop….. Daardoor is het alleen gelukt een foto van de kop te maken.

Na de duik nog een tijdje staan napraten op de parkeerplaats om vervolgens weer terug naar De Koebel te gaan. Daar de rest van de middag gezellig zitten praten en een biertje drinken in het zonnetje. Het was echt een prachtige dag! Lodewijk heeft die avond het eten verzorgd, wat weer geweldig smaakte! Lodewijk, bedankt! Na het eten was er een presentatie over Project Baseline.

Onverwachtse ontmoeting

Op zondag wilde wij enigszins op tijd weer naar huis, dus hebben wij geen kentering in de middag meer gemaakt. Bovendien wilde ik met een fish-eye lens gaan oefenen, dus zijn wij naar Scharendijke gegaan. Bij aankomst regende het nog, maar op het moment dat wij ons gingen omkleden begon het op te klaren. Ook hier was het zicht onderwater best goed. Helaas was er geen zonnetje, maar de omstandigheden waren prima om lekker te oefenen. Halverwege de duik zaten wij erg ondiep en gingen Floor en ik naar de oppervlakte om iets te overleggen. Ineens zag ik iets achter Floor gebeuren. “Floor, draai je eens om” zei ik zachtjes. Op een aantal meter achter Floor stak een nieuwsgierige zeehond zijn kop boven water. Wat gaaf! Heel rustig naar de zeehond gezwommen in de hoop wat foto’s te kunnen maken, maar daar was de zeehond niet echt van gediend. Hij liet zich onderwater glijden en was weer weg. Daarna heeft hij nog een aantal keer zijn koppie boven water gestoken, maar helaas geen foto’s kunnen maken. Evengoed was het een leuke toevoeging aan deze duik!

Na lekker wat te hebben geoefend kregen wij het op een gegeven moment koud, dus zijn we er weer uit gegaan. Omkleden, de spullen ophalen uit De Koebel en weer richting huis. Helaas zat het duikweekend er alweer op. Het was in ieder geval weer heerlijk om zoveel onderwaterleven in Zeeland te zien. Ik kijk nu al uit naar de volgende duik in Zeeland!

Tekst en foto’s: Martijn Spierenburg