Duikverslag 31 oktober Kure-Jan strand

Vannacht de klok een uur teruggezet. 31 oktober 2021, wintertijd! Nog 61 dagen tot 2022. Gaat snel alweer. Over precies 10 weken is de nieuwjaarduik met aansluitend de Nieuwjaarsreceptie. Maar vandaag eerst maar een clubduik. Kure-Jan in het Twiske is de duikstek. Tijd 13:00 uur. Ik besluit er heen te gaan, kan zomaar leuk worden.

Vanaf de A7 zie ik in de verte de laatste opklaringen richting de horizon verdwijnen. Een dik wolkendek schuift langzaam maar zeker vanuit het zuidwesten over ons heen. Hoelang houden we het nog droog?

Via Purmerend, Purmerland en Den Ilp, rijd ik het Twiske binnen. Na het aanbieden van mijn parkeerpas opent de slagboom en geeft mij vrije doorgang. In de verte zie ik een fietshelm, schijnbaar zelfstandig, zich over het riet voortbewegen. Heeft dit te maken met het Halloween weekend? Even later wordt het duidelijk. De helm behoort aan een fietser die door het hoge riet aan mijn ogen was onttrokken. Ik geef hem voorrang, waarna hij even later door een volgende rietkraag wordt opgeslokt. Ik rijd verder naar de duikplaats. Franciska, Peter W en Ad zijn er al. Ik parkeer mijn auto en loop naar ze toe. Het is nog droog, lekker. Ron, Peter J. Arjan, Nanda en Cor zijn intussen ook gearriveerd. Best een leuk aantal mensen. De buddyparen worden ingedeeld. Ad, Ron. Arjan, Peter J. Henk, Peter W. Cor, Franciska.

We gaan ons klaar maken en zachtjesaan loopt iedereen naar de steiger. Peter en ik verdwijnen onder het water en zwemmen naar de lijn. Hier linksaf en we zien wel wat we tegenkomen. Ondertussen worden we ingehaald door Arjan en Peter J. Zeker haast. Rustig zwem ik rechts naast Peter. Er is best veel leven te zien. Een paar serieus grote palingen. Vuistdik en toch gauw tussen de 75 en 90 cm. Ook melden zich een drietal snoeken in ons gezichtsveld. Zeker de moeite waard. Een flink aantal scholen baarsjes maken het plezier in deze duik compleet. Zoetjesaan zijn we weer terug bij de steiger. Nog even moeizaam uit het water zien te komen en terug naar het parkeerterrein. In mijn natpak merk ik wel dat de wintertijd is ingegaan. Snel omkleden en de warme jas aan. Het begint te regenen. Even kort nababbelen en dan naar huis. Ik rijd naar de uitgang waar de slagboom me, na het aanbieden van de kaart, weer een vrije doorgang biedt. Via Purmerland, Purmerend naar de A7. Van de eerdere opklaringen op de heenreis is niets meer te zien. Uit een dicht wolkendek regent het flink door.

Een blik op het klokje in mijn auto leert mij dat ik ook deze nog een uur terug moet zetten.