Noordzeeduik 8 augustus – Erg warm was het al dagen maar zaterdag kon er gedoken worden op de Noordzee en dat zou wel wat verkoeling geven!
Een avond tevoren was ik terug gereden naar huis vanuit Chaam om mijn spullen in orde te maken. Het was vroeg opstaan op zaterdagochtend, 6.30 uur zou de fluit gaan op M.S. Murene. Tot grote schrik van Wolter wilde het aggregaat niet starten, dus geen navigatie en compressor. En dat kan niet want dan kan er ook niet gevuld worden. Na technische hulp van Wim Aafjes die met de accu’s aan de gang ging konden we toch van wal. Dat ging ook mis want de landstroomkabel was niet losgekoppeld. Met een klap werd die stuk getrokken. Dat was bijna de druppel voor Wolter. Zullen we maar kappen?! Nou dat werd het gelukkig niet. We lossen het wel op als we terug zijn en Wolter was eventjes gerust gesteld.

Met flink wat vertraging ging het richting IJmuiden waar Wim Winter, Erik Stein, Robert van der Hoek en Sydney van der Hoek al op ons stonden te wachten. Het schutten ging gelukkig voorspoedig en zo voeren we het zeegat uit richting Loodsboot of de Telegraph. Het werd de laatste, maar zouden we het halen voor de kentering? Er werd flink doorgevaren en netjes op tijd kwamen we op de duikspot aan. Ruud had de ankerlijn al klaarliggen en die werd op commando gooien gedumpt. Zoals altijd de twijfel of hij wel op het wrak terecht is gekomen. Maar dat was ie. Remko de Jong en Erik Stein hebben vastgemaakt en toen kon ook voor de rest van de mannen het duiken beginnen.

Ik was al heel lang niet op de Telegraph geweest en het leek of het wrak, “wrakkiger” was geworden. Dat was zeker zo in vergelijking met mijn eerste Noordzee duik met Reen Reurslag zo’n 15 jaar geleden. De enorme stroppen en touwen van een tevergeefse berging lagen er nog wel. Ertussen zaten veel Noordzee krabben die Reen toen over het hoofd heeft gezien.( ze waren nauwelijks gegroeid). Op mijn ronde op het wrak veel leven gezien, donderpadjes, botervisjes, enkele kleine kabeljauwen, veel andere vis, 2 grote kreeften en veel Noordzee krabben. (nu een paar minder) en een stuurboordwand vol stoffige mosselen (nu ook een paar minder, bedankt Remko!)

Na zo’n 3/4 uur de ankerlijn opgezocht en de opstijging kon beginnen.
De kentering was net begonnen en de ankerlijn hing er als een slappe vaatdoek bij. Na 50 minuten en een max diepte van 19 meter stond ik weer in de lift. Het wachten was op de losmakers en de reis naar IJmuiden kon beginnen. Helaas deze reis geen bruinvissen, tuimelaars of zeehonden gezien. Tot aan de sluis hebben we lekker geluncht , soep, broodje saté,snacks, worst en een verfrissend biertje. Aan de kade van IJmuiden Wim, Robert, Sydney en Erik afgezet. En op naar Westzaan. Onder het genot van een biertje hebben we besproken wat te doen met de kapotte landstroomkabel. Wim had de oplossing en daar gaat aan gewerkt worden. Al met al een mooie duikdag.

De ploeg bestond uit; Wolter, Ad, Arjen, Wim Aafjes, Wim Winter, Robert, Sydney, Remko, Erik en bootsman Ruud. (P.s missing zakje saté lag nog in de vriezer?)

Door Arjen Mantel