Zondag 12 juli 2020 – In een rustig tempo stuur ik mijn auto naar het parkeerterrein van Zandeiland 4 in Vinkeveen. Aan mijn rechterkant het parkeerterrein van de duikwinkel. Een groep duikers keert net terug van een duiktocht op de plas. Aan de picknicktafel bij de duikwinkel worden de ervaringen uitgewisseld. Ik rijd verder en draai linksaf het parkeerterrein op. Wat een drukte! Grote groepen duiker staan klaar om naar het water te gaan. Anderen komen druipend terug. Een mooie dag om de lessen, die door het Coronavirus waren uitgesteld, weer op te pakken. Ergens achter op het parkeerterrein vind ik een plekje. Doordat Robbert als een volleerd parkeer-boa een en ander in goede banen leidt, vindt eenieder toch een parkeerplek. Een plekje hier, een plekje daar. Even doorschuiven, zo alles voor elkaar.

Ik duik vandaag met Cor. We spreken af om naar het 18 meter platform te gaan. Vandaaruit een opstijging maken en 5 minuten stil blijven hangen. Ja, ja, ga er maar aan staan. Omkleden en naar het water. Ik doe mijn flippers om en breek de enkelband van mijn rechterflipper af. Nou is het best lastig om met 1 flipper te zwemmen, of je moet rondjes willen zwemmen. Zo, “dan maar niet onder water”. Nou, daar dacht Cor heel anders over. Heeft hij natuurlijk wel een reserve enkelband bij zich. Diana helpt mij bij het monteren van de enkelband en met 2 flippers maak ik mij klaar voor het avontuur met Cor. Vlak voor iedereen in het water gaat, meldt Aboud zich hijgend aan de waterkant. Te laat. Toch strijkt Wolter met zijn hand over zijn hart en wacht tot Aboud klaar is om onder water te gaan.

Ondertussen zijn Cor en ik, terwijl wij toegang kregen van een snoekbaars, vertrokken naar het platform. Verbeelde ik het me, of glimlachte de snoekbaars minzaam naar ons? Vanaf het platform opstijgen. Ik probeer de tips van Cor uit te voeren. “Houd het stof in de gaten!” “Als het stof stijgt, ga jij naar beneden, als het zakt, ga jij omhoog”. Na een poosje lukt het mij om mij te concentreren. Ging eigenlijk best wel goed. Okay, rustig terug via het parcours naar de steiger. Onderweg komen we een aantal duikers tegen die net zijn begonnen. Ik krijg een flashback naar vorig jaar. Is het nog maar zo kortgeleden dat ik ook zo lag te spartelen onder water? Een driewerf hoera voor de instructeurs die mij hebben gekregen waar ik nu ben. Met een tevreden gevoel beëindigen Cor en ik de duik. Omkleden en melden bij Robbert die klaar staat met een welverdiende versnapering.

Een poosje later stap ik in mijn auto en rijd het nu grotendeels verlaten parkeerterrein af. Op de picknicktafel bij de duikwinkel staan nog wat restanten van de duikgroep die hier begin van de middag bij elkaar zat. Ik laat het verder links liggen en sla over de brug linksaf naar huis.

Door Henk Heijnen