
Duikverslag | Siegelpolderplas
20 maart 2022
“Nog even mannen” Brulde de sergeant. Even verderop staat de cadi-wagen.

(Cadi staat voor cantine dienst). Daar kunnen we rust nemen, wat eten en drinken en weer verder. Het peloton, waar ik deel van uitmaakte, probeerde het straffe marstempo vol te houden om zo snel mogelijk bij de cadi-wagen te zijn. “Eindelijk even rust” dachten we na 30 kilometer marstempo met volle bepakking. We konden de bak en braadlucht uit de wagen bijna ruiken. Nog een bocht en dan…. Tussen ons en de cadi-wagen lag een kanaal van 25 meter breed. Wat een gruwelijke afknapper. De brug naar de overkant van het kanaal lag 6 kilometer verderop. Dit betekent nog 12 kilometer lopen tot de wagen. Na alles en iedereen te hebben vervloekt die ons dit heeft geflikt, zetten we ons in beweging voor de volgende helse kilometers. Dienstplicht in Nederland. Lichting 73/4
Hieraan moest ik vanmorgen denken toen ik van het parkeerterrein bij de Spiegelplas naar de duiksteiger liep, met volle bepakking. Het bruggetje over, het pad volgen. Ergens halverwege staat een geel bord. Je denkt dat je er bent maar nee, er staat een pijl op richting duiksteiger. Nog 200 meter.
Op de steiger staat een aantal zwemmers in zwembroek en/of badpak. Met een hoop kabaal springen zij van de duiksteiger in het water van 6 graden. Het zal wel gezond zijn, maar ik zie de lol er niet van in. Ik denk dat een middagje “Kippen-Witten” leuker is.
Cor zit klaar op de steiger. Remko, Peter Weeland, Peter Janneman en ik zijn klaar voor onder water. Ik ga met Cor. Het kabaal van de zwemmers verstomd als we onder water verdwijnen. Het uitloden met mijn droogpak vorige week met Ad werpt zijn vruchten af. Lekker uitgetrimd kan ik genieten van de duik. Rustig zwemmen Cor en ik ruim een half uur langs de bodem van de spiegelplas. Goed zicht, maar helaas weinig leven gezien. We komen weer terug bij de steiger. De zwemmers zijn niet meer te zien of te horen. Lekker rustig. Cor en ik hijsen ons om hoog langs het trappetje en beginnen terug te lopen naar de parkeerplaats.
In mijn achterhoofd hoor ik de sergeant weer bulderen. “Kom op mietjes, tempo!”
Hoe zal het met hem zijn? Misschien is hij wel trainer bij een cursus Kippen-Witten.
Henk
0 Comments
Schrijf een Reactie