3 maart 2019 (verslag van Henk Heijnen)

De regen geselt de ramen van de auto. Een waas, veroorzaakt door de rijdende
auto’s, hangt als een deken over de weg. Wolkenpartijen jagen door het luchtruim.
Voortgestuwd door een straffe zuidwestenwind. In de verte doemt het Twiske op.
Een door de weersomstandigheden bijna verlaten gebied. Met tegenzin wordt het
zijraam geopend om bij de slagboom een parkeerkaart te trekken. Alleen de
slagboom lijkt er zin in te hebben. Fier richt hij zich op en geeft doorgang.
In het Twiske is toch wel activiteit. Hardlopers rennen in felgekleurde kleding richting
het eindpunt. De stewards houden, met hun hoofd diep weggedoken in de kraag, een
en ander serieus in de gaten. Een aantal auto’s komen aan bij de duikplaats. Gaan
er, met deze weersomstandigheden, duikers te water?

Even lijkt het niet te gebeuren. Onder de achterklep van een van de campers wordt druk overlegt. Snel
valt de beslissing om te duiken. Een blik op het onstuimige water geeft toch nog een
lichte twijfel. “Kom op, we gaan” klinkt het resoluut. De duikpakken worden
aangetrokken.

De buddyparen worden gevormd. Ad en Martin, Wolter en Henk, Remko en Arjen.
In een flinke tegenwind lopen de mannen naar de steiger. Daar aangekomen blijkt
het lastig om de spullen bij elkaar te houden. De wind heeft vrij spel op alle losse
materialen. Het kan verbeelding zijn, maar het lijkt wel of de golven steeds hoger
worden. Alsof ze willen zeggen, “kom maar op”. Ok, doen we.

Eenmaal onder water keert de rust weer. Wel serieus troebel het water. In het
ondiepe merk je dat het water door de wind wordt opgestuwd. Wolter en Henk
zwemmen een poos in het water afwisselend diep en ondiep. Na ongeveer 20
minuten wordt besloten te stoppen. Zachtjesaan neemt toch de kou bezit van je
lichaam. Bij de steiger laat het water met tegenzin de mannen gaan. Wind, gladde
stenen en bagger maken het moeilijk om te ontsnappen. Het lukt uiteindelijk toch om
met allen op de steiger te komen. Voor de wind teruglopen naar de auto’s en
omkleden.

De boomtoppen buigen door de wind kreunend door, alsof zij een ereboog willen
vormen voor de zes dapperen. De auto’s worden gestart en het twiske wordt
verlaten. De slagboom laat zich weer van zijn beste kant zien en richt zich voor
€ 3,50 fier op.

Het regent nog steeds als de groep aankomt bij café “De drie Zwanen”. Hier wordt
onder het genot van een drankje en een aangeboden portie bitterballen deze toch
fijne duikdag afgesloten.