Duikteam Murene dook vandaag op Zandeiland 4

Door Peter Weeland: Het weer was goed wat wolken en het zonnetje scheen vanmorgen dus perfect voor een clubduik. Ik werd om twaalf uur opgehaald door Remco de Jong en bij het clubhuis stond Marco de Wolff al te wachten. Het duurde niet lang dat Arjan Mantel kwam met de sleutel van het clubhuis. We werden versterkt door Wim Aafjes en Ad Appelman. Even een bakkie koffie en daarna, hup naar Vinkeveen waar Wolter al stond te wachten. Even bijpraten en daarna gauw omkleden.

Ik dook met Wim en we zijn naar rechts gegaan naar het oude duikgebied het zicht was goed maar weinig vis gespot na 34 min hadden we het wel weer gezien en bij een temperatuur van 4ºC was dat lang genoeg. We waren de laatste die er uit kwamen. Gauw omkleden en weer even bijpraten, maar er was niet veel dus hup naar huis. Een aantal gingen nog naar de Drie Zwanen om op te warmen. Op naar de volgende duik. wanneer gaan we weer?

Door Ad Appelman: Vandaag stond onze tweede clubduik in het nieuwe jaar gepland op Zandeiland 4 in Vinkeveen. Om 12.00 uur verzamelden we in het clubhuis. Er moesten nog enkele flessen gevuld worden wat onder het genot van een kop koffie en door Ad meegebrachte koek gedaan werd. Remco, Marco, Peter, Arjan en Wim waren ook van de partij en gezamenlijk reden we naar Vinkeveen . Het weer was goed, het was droog en er scheen een dun zonnetje. Het was koud, enkele graden boven nul;dat dan weer wel.

Bij aankomst stond Wolter ons op te wachten. Bij  de buddy- indeling kwam hij op een oneven aantal, wat hem zichtbaar goed deed. De verwachting was dat het wel eens een frisse duik kon worden en inderdaad, direct na de sprong in het water voelde ik een bij deze temperatuur bekende pijn in mijn voorhoofd opkomen. Langzaam zwol dit aan en ik moest een ogenblik even stil rusten op de Vinkeveense bodem om het vervolgens langzaam te voelen verminderen. Na dit, toch wat ongemakkelijke moment, keek ik Arjen, mijn toegewezen buddy even aan. Die leek nergens last van te hebben en keek me met een ongeduldige blik aan. Dat ongeduldige zou hem overigens later nog twee keer parten spelen. Het water was 4 graden, behoorlijk koud, maar wel mooi helder. Duikersstof is op deze locatie onvermijdelijk, anders zou het glashelder geweest zijn. We doken het gebruikelijke rondje, de botter, achter de bus langs op 10 a 12 meter tot  een auto met aanhanger en vervolgens de ketting volgend weer terug. Vis was er nauwelijks te zien. Met deze temperaturen zoeken deze de diepte op waar het een paar graden warmer is. Ik heb een enkele baars gezien en daar hield het mee op.

Na een haf uur klommen we weer het water uit en zo leken de anderen er over te denken want vrijwel gelijk waren we ons weer aan het omkleden. Toen splitsten ons groepje zich: een aantal gingen naar huis en enkelen gingen naar de Drie Zwanen om de details van de duik nog even met elkaar door te nemen.